Opzetpoes

Zijn zwartfluwelen lijf, zijn sierlijke zwaaistaart, zijn sneeuwwitte snorharen… Opgekruld, gevleid op zijn slaapplek op het kleed bij de verwarming, zo zie ik het voor me. En omdat vele huisdierhouders mij al voor gingen met hun diepgevroren maltezer, pers of parkiet in ziplockzak, vind ik mijn prepareerplan steeds minder gek.

Ik ga Karel laten opzetten. Geen denken aan dat ik zomaar afstand doe van zijn stoffelijk overschot. Bovendien ben ik wel wat gewend. Zo heb ik een buizerd in huis. Hij zit op een stukje stok wat symbool staat voor een landelijk hek, zijn verentooi als een strakgesneden smoking om zich heen, alert naar rechts kijkend, snavel en glazen blik priemend de slaapkamer in. Hij staat op een klerenkast en als ik op bed lig te niksen terwijl ik eigenlijk een column moet schrijven, of de was vouwen, kijkt hij vorsend op mij neer. “Vooruit met de geit”, hoor ik mijn grootvader dan zeggen.

De roofvogel komt uit zijn nalatenschap; het was mijn opa die het leuk vond om gevonden dode beesten te laten opzetten. Zo stonden er bij hem een eekhoorn en een marter op de vensterbank, een Vlaamse gaai op een keukenkast, en hing buizerd nummer twee boven zijn bureau, opgezet in spreidstand. De spanwijdte imponeerde dusdanig dat ik opa nooit stoorde tijdens zijn werk. Dit beest was niet geschikt voor kleine kinderen of kleinbehuisden, vandaar dat ik de ‘streng doch rechtvaardig’-buizerd meenam.

Maar ik woon groot genoeg voor een opgezette Karel op het kleed, en mijn kinderen zijn al boven de tien, dus die gaan echt niet lopen miepen. Wat zou dat kosten, een preparateur?
Jemig! Een kat begint bij 800 euro! Is het zó moeilijk, een dier villen en weer vullen? Ja. Het blijkt een waar ambacht. Je moet van alles zijn als taxidermist: lijkschouwer, leerlooier, vormgever, boetseerder, chemicus, bioloog. En als je huisdieren doet, dan beschik je voor je rouwende klandizie ook maar beter over therapeutische kwaliteiten.

En wat als ik om budgettaire redenen van mijn prepareerplan af moet zien? Mijn Karel de tuin in? Kost niks, mits ik hem minstens een meter diep begraaf en zelf een kruisje timmer. Cremeren? Als je dat in bulk laat doen, ben je voor vier tientjes klaar. Maar ach toch, zit je daar te sippen naast een lullig urntje met de as van jouw Bello gemixt met die van Lady, Rex, Bobby en de rest.

Nee. As tot stof: prima voor mensen en andere grote beesten, maar mijn kater blijft bij mij. En hoe meer ik me in het fenomeen taxidermie verdiep, hoe mooier het vak me lijkt. Ik weet wat mij te doen staat: ik ga Karel zélf opzetten.

De Nederlandse Vereniging van Preparateurs organiseert workshopweekenden, in een Apeldoorns boshuis. De prijs valt best mee: 350 euro per weekend, all-in. De vereniging raadt aan te beginnen met het vogelweekend; start in maart. Het kleine zoogdieren-weekend, in oktober, is een tandje moeilijker. Geeft niks, ik heb alle tijd. Karel is namelijk nog springlevend. En, het kan geen toeval zijn: vanochtend heeft hij een spitsmuis voor me gevangen, de schat. Die ligt nu in de vriezer.

Gerelateerde artikelen